mahawi man ang ukay-ukay...

Nagpunta ko sa ukay-ukay kanina. Ilang araw na kasing umuuwing may dalang pinamili ang utol ko at ang boypren nya na mga branded na damit na may tag price pa. at take note, pag inamoy, hindi amoy kabaong o alkampor. Amoy states, brod! Nga eh, parang galing sa balikbayan box ng kamag-anak from abroad. Ang bango ng amoy. Ilang araw ko na nga rin pinaplano ang pagbisita dun. Baka makatyempo ng maganda eh. Buti na lang at niyaya ako ng nanay ko at isa ko pang kapatid kanina. Kaya ayun, nakapasyal din sa wakas! Pagpasok sa kubol, amoy na agad balikbayan box. Parang nasa isteyts! Hehe. Pero tipikal na ukay, naka-kulumpon ang mga damit na parang chocolate hills. Ang kaibahan lang eh iba-iba ang mga kulay. Para namang christmas tree. Punta agad ako sa pinakadulong part ng ukay. Mukang alang kalaban dun eh. Saka isa pa, eh P20 lang ang presyo dun. Pasok na pasok sa budget! Halukay agad ang ginawa ko dun. tinalo ko pa ang sexbomb girls sa paghalukay ube nila! No match eh! Pero nanlata rin ako agad. Kakapagod pala ang ganung klaseng hunting. Tagaktak agad ang pawis ko ah. Malalaki at makakapal kasi yung ibang mga damit. American size din kasi. Pano naman ako eh katutubo size lang ako! Hehe.. pero kahit mainit at nakakapagod, nag-enjoy pa rin ako. Nasa imahinasyon din naman yun…kung pano mo aaliwin ang sarili mo. Tamang-tama, madaldal yung tinderong lalake. Nakakatawa sya at updated sa latest sa chika happenings! Lapit na daw dun at kababagsak lang mula sa langit ng mga damit na bago at mura. At take note, mga damit pala yun nina marimar at ni sergio! Kaya ayun, nag-umpisa na ko mag-imagine. Ako daw si sergio, at hinahanap ko ang damit ko na naglalaman ng proposal ring ko para ke marimar. Naaalala ko, nasa isang long sleeve iyon na maganda at masarap sa katawan. Kailangang mahanap ko agad yun bago pa dumating si marimar para makapag-propose na ko sa kanya. Last chance ko na kasi dahil nalaman kong nagbabalik din si sanghinez sa kanya. Baka maunahan na ko kung di ko sya madidiskartehan agad. Kaya ayun, nilusob ko ang bawat burol ng damit na nasa harapan ko. Inisa-isa ko alang-alang ke marimar. Maraming nakipag-agawan at nakipag-unahan pero indi ako sumuko. Hindi pu-pwede eh. Hindi ako papayag na mapunta sya sa iba! Hala sige, halukay lang ng halukay. Hanggang sa may mamataan ako sa may gawing kaliwa. Dahan-dahan akong lumapit para di mahalata ng mga kaagaw. Tapos ay sinipat kong mabuti kung iyon nga ang hinahanap ko. At hindi nga ako nagkamali ng palagay. Iyon nga ang long sleeve ko! Dinukwang at hinatak ko agad. Ang bilis ng pangyayari. Sa isang iglap ay nakuha ko agad ang nawawala kong as long asleeve. Binayaran ko agad sa tindero at dali-dali akong umuwi. Sinukat ko. Aba, kasyang-kasya! Pagkatapos ay kinapa ko ang bulsa kung saan nakatago ang sing-sing namin ni marimar. “syet!,” ang sabi ko. Wala na ang sing-sing. Mukang kelangan ko uli bumalik dun bukas. Daming damit na mura eh! P. S. bagay kasi sa gwapo ang mga branded na damit, kahit mura lang. totoo yun, brod!